Oleksandr Golganow, Oleg Kushko i Wołodymyr Wakhniak wyjechali do Silver Spring w Stanach Zjednoczonych, żeby przejść bezpłatny program rehabilitacji i protetyki w Medical Center Orthotics & Prosthetics (MCOP). Program realizowany jest dzięki grantowi Fundacji Pfizer, który pokrywa również koszty zakwaterowania i logistyki dla żołnierzy.
Obrońcy walczyli w różnych brygadach, lecz łączą ich podobne historie. Żołnierze zostali ranni na froncie, wskutek intensywnych ostrzałów musieli czekać na ewakuację ponad 10 godzin. Doprowadziło to do przymusowej amputacji. Protetyka w takich przypadkach może kosztować nawet 140,000 dolarów.
Oleg, Wołodymyr i Oleksandr zdecydowali na protetykę w Stanach Zjednoczonych. W końcu każdy pragnie powrotu do normalnego życia: samodzielnego poruszania się, robienia ulubionych rzeczy, pracy i aktywnego spędzania czasu z bliskimi.
Żołnierze podzielili się swoimi historiami życia i obrażeń bojowych, żeby się na własnym przykładzie pokazać innym żołnierzom, którzy również doświadczyli amputacji, że najważniejsze to się nie poddawać! Dzięki zaawansowanym protezom można przywrócić do pełni życia!
Oleksandr Gołganow
Przed inwazją pełnowymiarową Oleksandr mieszkał w Krzywym Rogu razem z żoną i trójką dzieci. Przez ponad 11 lat pracował w kopalni “Yuvileyna”, później z żoną prowadzili własny biznes – organizowali imprezy, odkrywali kwiaciarnię i kawiarnię. W grudniu 2022 roku Oleksandr Gołganow został zmobilizowany do służby w 3-m batalionie zmechanizowanym Sił Zbrojnych Ukrainy.
18 września 2023 roku żołnierz brał udział w misji bojowej w pobliżu wsi Andrijówka w obwodzie donieckim, gdzie doznał poważnych wybuchowych obrażeń, co skutkowało stratą prawej nogi. „Rano zaczęli nas ostrzeliwać artylerią i dronami. O 8:10 rano za mną przeleciała „kropla” z drona, odłamki życzyły w prawy bok. Na ewakuację musieliśmy czekać 10 godzin, więc nogi nie udało się uratować – zaczęło się nieodwracalne niedokrwienie”, przypomina Oleksandr dzień, w którym doznał kontuzji.
Oleksandr najwięcej marzy o możliwości samodzielnego chodzenia i jest przekonany, że jeśli otrzymał szansę na życie, powinien ją wykorzystać.
Oleg Kushko
Oleg przed kontuzją i teraz (zdjęcie z archiwum osobistego)
Oleg pochodzi z obwodu lwowskiego. Przed wojną na pełną skalę pracował w branży budowlanej oraz w kuźni. Kiedy rozpoczęła się inwazja pełnowymiarowa, chłopiec dołączył się do Sił Obrony Terytorialnej Sił Zbrojnych Ukrainy przy swojej wiosce Suhovolya. Wkrótce Oleg dowiedział się o ciężkkim obrażeniu starszego towarzysza broni na froncie i bez wahania kupił bilety do Lwowa, żeby w ciągu trzech dni wstąpić do nowo utworzonego 33-go batalionu.
Następnie żołnierz został przeniesiony do 10-ej samodzielnej brygady szturmowej w obwodzie donieckim, gdzie otrzymał pierwszą ranę odłamkową i po leczeniu szybko się przywrócił do służby. 28 czerwca 2023 roku Oleg, osłaniając grupę podczas szturmu bojowego w pobliżu Rozdolówki w obwodzie donieckim, nastąpił na minę przeciwpiechotną. „Moje palce u prawej stopy zostały oderwane. Założyłem sobie opaskę uciskową, rozumiałem, że jestem „lekki” i zacząłem stopniowo się pełznąć. Potem nadeszła kolejna eksplozja. Podniosłem głowę i zobaczyłem, że moja lewa noga leży kilka metrów ode mnie. Towarzysz szybko założył mi opaski uciskowe na obie nogi, zabandażował i zabrał na ewakuację”, Oleg przypomina dzień, w którym doznał kontuzji. Żołnierz przeszedł ponad 30 operacji, lecz drugiej nogi nie udało się uratować.
Po protetyce Oleg marzy o tym, żeby kupić dom na skraju wsi, wyposażyć go na swoje potrzeby i założyć rodzinę. Chcę również, żebyś ze strony społeczeństwa było więcej zrozumienia i wsparcia weteranów po amputacjach.
Wołodymyr Wachniak
Wołodymyr przed kontuzją i teraz (zdjęcie z archiwum osobistego)
Wołodymyr pochodzi z obwodu lwowskiego. Przed wojną pełnowymiarową zajmował się farmaceutyką. We wrześniu 2023 roku został zmobilizowany do służby w 95-ej samodzielnej brygadzie powietrznodesantowej Sił Zbrojnych Ukrainy. Chciał zostać medykiem bojowym, lecz musiał brać udział w walkach, broniąc Ukrainy.
22 grudnia Wołodymyr otrzymał ranę odłamkową od wrogiego granatu podczas obrony w kierunku Kupiańska. „Utrzymywaliśmy pozycję czwarty dzień, było bardzo trudno, toczyły się ciężkie walki pod ciągłym ostrzałem. Kiedy odłamki granatu uszkodziły kość i tętnicę lewej nogi, nie wpadłem w panikę i założyłem opaskę uciskową, żeby zapobiec krwawieniu. Do centrum ewakuacyjnego dotarłem w ciągu 5 godzin. A 11 godzin później byłem już na stole operacyjnym w Charkowie, gdzie amputowano mi nogę”, opowiada żołnierz o swojej kontuzji.
Od tego czasu minęło około sześciu miesięcy. Za ten czas mężczyzna poślubił swoją ukochaną i planuje stworzyć dużą rodzinę. Wołodymyr ma nadzieję, że proteza pomoże mu wrócić do pełni życia, pracować i swobodnie chodzić na dwóch nogach.
Wyrażamy serdeczne podziękowania osobom, które wspierają program naszej fundacji Protetyka dla Ukraińców, w szczególności patronowi Wadymowi Stolaru za wszechstronne wsparcie w realizacji programu.
