Historie niezłomnych ukraińskich obrońców

Zapoznanie się z każdym z nich podobnie jak mała szansa dotknąć się nowoczesnej historii naszego państwa, która tworzy się tu i teraz. Historie ich życia, doświadczenia bojowego i kontuzji nigdy nie pozostawiają obojętnym żadnego uczestnika zespołu FFU. Po prostu nie da się ich słuchać bez wstrzymania oddechu, łez i bezgranicznej wdzięczności za obronę naszego kraju.

Dzisiaj przedstawiamy Państwu obrońców, którzy polecą do Waszyngtonu, później opowiemy więcej o każdym z nich. Już w niedługim czasie chłopcy rozpoczną swoją podróż po tak oczekiwanej i potrzebnej protetyce.

Jewhen Kaliużny

Żołnierz z miasta Ochtyrka obwodu sumskiego, ojciec trójki dzieci. Przed inwazją pełnowymiarową pracował w zakładzie obróbki drewna.

Zmobilizowany w maju 2023 roku, wstąpił w szeregi 67-ej Samodzielnej Brygady Zmechanizowanej opartej na jednostkach Ukraińskiego Korpusu Ochotniczego „Prawy Sektor” (wcześniejsze „Vovky Da Vinchi”) i skierowany w obwód ługański.

Został ranny 20 lipca 2023 roku na pozycjach podczas szturmu wroga. Granat wleciał do okopu, w którym znajdował się żołnierz, i eksplodował bezpośrednio na jego kamizelce kuloodpornej.

Towarzysze broni natychmiast udzielili mu pierwszej pomocy medycznej. Jednak z powodu ciężkiego i ciągłego ostrzału Jewhen musiał czekać na ewakuację prawie 20 godzin. W wyniku odniesionych obrażeń żołnierz stracił prawą rękę i nogę.

Oleksij Diernow

Przed wojną Oleksij pracował maszynistą, a kiedy rozpoczęła się inwazja pełnowymiarowa, miał zwolnienie z obowiązku mobilizacji zgodnie ze swoim zawodem. Jednak, według własnego uznania, zdecydował zostać żołnierzem.

W styczniu 2023 roku został przydzielony do 37-ej Samodzielnej Brygady Piechoty Morskiej. W czerwcu tego samego roku, podczas wykonywania misji bojowej — szturmu wrogich pozycji, wpadł w zasadzkę i pod ciężkim ostrzałem musiał uciekać 4 km od pościgu.

Najpierw obrońca otrzymał ranę postrzałową w ramię. Później, po zdetonowaniu znajdującej się blisko niego miny, oderwało mu ramię. Oleksij jednak nie stracił nadziei, że lekarzom uda się uratować ręce po przybyciu do ośrodka stabilizacyjnego. Niestety, kończynę nie udało się uratować.

Serhij Wołyk

Przed wojną obrońca mieszkał w obwodzie rówieńskim, miał własny biznes lokalny – małą stację paliw. Po rozpoczęciu inwazji pełnowymiarowej, w marcu 2022 roku, wstąpił w szeregi armii ukraińskiej.

Początkowo służył w 107-ej brygadzie Wojsk Obrony Terytorialnej, później został przeniesiony do batalionu szturmowego „Aidar” jako saper. 27 lipca 2023 roku pomagając rannemu towarzyszowi, także został ranny.

W wyniku ostrzału żołnierz stracił rękę. Z powodu znacznej utraty krwi o mało nie umarł, uratowało go to, że jeden z jego towarzyszy szybko zareagował i założył żołnierzowi na ramię trzecią opaskę uciskową.

Piotr Kułyk

Do lutego 2022 roku mężczyzna nigdy nie miał doświadczenia wojskowego, za wyjątkiem służby poborowej. Jednak po mobilizacji wiosną 2023 roku udało mu się ukończyć kursy oficerskie w Odessie i przeszkolenie wojskowe w Niemczech.

Walczył jako dowódca jednostki w 80-ej Brygadzie Szturmowej, która stacjonowała w pobliżu miasta Konstantynówka na kierunku Bachmut.

Podczas ewakuacji rannych w pobliżu wsi Kliszczejewka został ranny w wyniku wrogiego ostrzału. Wskutek aktywnych działań wojennych obrońca przebywał ranny przez całą dobę, aż do ewakuacji.

Potrafił samodzielnie założyć opaskę uciskową, a jeden z towarzyszy broni udzielił mu pierwszej pomocy medycznej. To uratowało obrońcy życie, lecz stracił nogę.
 

Dzięki grantowi otrzymanemu przez FFU od firmy Pfizer nasi żołnierzy mają możliwość przechodzenia protetyki i rehabilitacji w wiodącej klinice MCOP w Waszyngtonie! Dziękujemy za wsparcie naszych obrońców!